Η μονογραφία πραγματεύεται με τρόπο συνθετικό τους περιορισμούς που το Σύνταγμα θέτει στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Εξετάζονται τόσο οι συνταγματικές δεσμεύσεις, ουσιαστικές και διαδικαστικές, που επιβάλλονται στις ιδιωτικοποιήσεις, όσο και τα συνταγματικά όριά τους, δηλαδή τι δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθεί. Οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται αντιληπτές με την ευρύτερη δυνατή έννοια, που περιλαμβάνει τόσο τη μεταβίβαση κρατικής περιουσίας ή την ανάθεση κρατικών δραστηριοτήτων σε ιδιώτες, όσο και τη μετατροπή φορέων του Δημοσίου σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου.
Στο πρώτο μέρος εξετάζονται οι συνταγματικές δεσμεύσεις στις οποίες υπόκειται η μεταβίβαση επιχειρήσεων από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και η ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας που συνδέεται με την απελευθέρωση των αντίστοιχων τομέων. Στο δεύτερο μέρος αναδεικνύονται τα συνταγματικά όρια των ιδιωτικοποιήσεων, καταρχάς αναφορικά με τις αρμοδιότητες άσκησης δημόσιας εξουσίας (όπως την αστυνομική εξουσία ή την εξουσία χάραξης δημόσιων πολιτικών), ενώ ειδική πραγμάτευση αφιερώνεται στα συνταγματικά όρια της ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών (εκπαίδευση, υγεία, κοινωνική ασφάλιση).
Πληροφορίες
| Συγγραφέας/είς: | Ακρίτας Καϊδατζής |
| Εκδόσεις: | Αθήνα–Θεσσαλονίκη 2006 |
