Ο Κώστας Κοσμάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967, μεγάλωσε στην Πάτρα και από το 1986 ζει στην Θεσσαλονίκη. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής ΑΠΘ (1991), με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στον Τομέα Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών (1993) και Διδάκτορας Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1996).

Από το 1993 είναι Δικηγόρος στον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης («Παρ’ Αρείω Πάγω» από το 2004), με αποκλειστική ενασχόληση σε υποθέσεις ποινικού δικαίου σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, με ιδιαίτερη εξειδίκευση στην αναιρετική διαδικασία ενώπιον των ποινικών τμημάτων του Αρείου Πάγου.  

Το 2013 του απονεμήθηκε το Βραβείο Δημητρίου Μπαμπάκου από την Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων, ως διάκριση “για το ήθος και την ικανότητα  κατά την άσκηση του λειτουργήματος και για την συμβολή στην προαγωγή της ποινικής επιστήμης”.

Από το 2002 διδάσκει στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης αρχικά ως Ειδικός Επιστήμονας, από το 2010 ως Λέκτορας, από το 2016 ως Επίκουρος Καθηγητής και από το 2022 ως Αναπληρωτής Καθηγητής του Τομέα Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών στο γνωστικό αντικείμενο της Εγκληματολογίας. Διδάσκει επίσης από το 2017 στην Εθνική Σχολή Δικαστών  (κατεύθυνση Εισαγγελέων) το μάθημα “Ειδικοί Ποινικοί Νόμοι ΙΙΙ – Ναρκωτικά”.

Διετέλεσε (Μάρτιος 2015 – Αύγουστος 2016) Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Έχει συμμετάσχει ως μέλος: της Ειδικής Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές του Υπουργείου Υγείας (από το 1999), του Ενιαίου Μητρώου Αξιολογητών του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΕΜΑ) σε θέματα Κοινωνικού Αποκλεισμού (από το 1999), του «Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου για την πρόληψη και την αντιμετώπιση  της θυματοποίησης και  της εγκληματικότητας των ανηλίκων» – ΚΕΣΑΘΕΑ του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (από το 2010), του «Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών» – ΚΕΣΦ του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων  (από το 2012) και της “Επιτροπής Ναρκωτικών” του Υπουργείου Υγείας (από το 2017).

Έχει συμμετάσχει σε αρκετές Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές και Ομάδες Εργασίας, όπως “για την αναμόρφωση των διατάξεων του Κώδικα Νόμων για τα Ναρκωτικά” (2010), “για την προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας για τις τοποθετήσεις ανηλίκων σε ίδρυμα ή σε ανάδοχη οικογένεια από και προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής” (2013), “για τη μεταρρύθμιση και ενίσχυση του θεσμού της παροχής νομικής βοήθειας” (2015), “για τη διαφάνεια του ελληνικού συστήματος δημοσίων συμβάσεων” (2016), “για την αξιολόγηση των προγραμμάτων υποκατάστασης στα Καταστήματα Κράτησης του Κορυδαλλού και της Πάτρας, υπό το πρίσμα των αναγκών της σωφρονιστικής και αντεγκληματικής πολιτικής” (2016), “για την επικαιροποίηση του θεσμικού πλαισίου για την ακούσια νοσηλεία” (2017), ενώ είχε την ευθύνη και τον συντονισμό του νομοθετικού έργου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υπό την ιδιότητα του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου (Μάρτιος 2015- Αύγουστος 2016).

Είναι μέλος αρκετών επιστημονικών ενώσεων, όπως του «Διεθνούς Κινήματος Κοινωνικής Άμυνας» (1999), της “Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων” (από το 2008), της “Ελληνικής Εταιρίας Εγκληματολογίας” (από το 2008), της “Ελληνικής Εταιρίας Ποινικού Δικαίου” (από το 2013), της “Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου” (από το 2014), της “Ελληνικής Εταιρίας Μελέτης του Εγκλήματος και του Κοινωνικού Ελέγχου” (από το 2015). Από το 2003 είναι τακτικός συνεργάτης του επιστημονικού περιοδικού «Ποινική Δικαιοσύνη», ενώ από το 2019 είναι επιστημονικός συνεργάτης και υπεύθυνος ύλης Ποινικού Δικαίου της μηνιαίας νομικής επιθεώρησης του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης «Αρμενόπουλος».

Έχει συμμετάσχει ως Εισηγητής σε αρκετά Συνέδρια, Συμπόσια, Ημερίδες και Σεμινάρια.

Έχει έντονη συγγραφική δραστηριότητα με βιβλία, επιστημονικά άρθρα και μελέτες σε νομικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.